کشید کار ز تنهایی ام به شیدایی
ندانم این همه غم چون کشم به تنهایی
ز بس که داد قلم شرح سرنوشت فراق
ز سرنوشت قلم نامه گشت سودایی
مرا تو عمر عزیزی و رفته ای ز برم
چه خوش بود اگر ای عمر رفته باز آیی
به هر چه می نگرم صورت تو میبینم
از این میان همه در چشم من تو می آیی