آخر توو تنهایی
یکی اومد به جات نشست
اصلا شبیهت نیست
پایه همه حرفاش هست تنهام نمیزاره
با این که یه غریبست
صد بار پسش زدم
امروز میرفت فرداش است
هر روز به رفتنش تهدیدم نمیکنه
واسم نزاشت تحقیرم نمیکنه
روزی هزار دفعه
نمیخواد بهش ثابت شم
وقتی دلم پره
دیگه لازم نیست ساکت شم
میمردی تو جاش بودی
وقتی من دلم گرفت تو جاش بودی
میمردی میفهمیدی
اونی که دورش زدی دنیاش بودی
میمردی هر شب نجنگی
آخه لامصب تو چرا انقدر سنگی
میمردی تو جاش بودی
دلی که پسش زدی دنیاش بودی
هی باهات ساختم هی خراب کردی
انقدر زدی که محکم شدم
این یه قلمو که ثواب کردی
ولی از پشت زدن که جایزه نداره
گول به خودی که فایده نداره
وقتی قلبم توو دستاته
کشتن جسمم کاری نداره
یکی اومد به زندگیم وقتی که رفته بودی
مرحم گذاشت به قلبی که قبلا شکسته بودی
ای کاش توو روزایه بدم کناره من تو بودی
حیف که به جز زخم زبون کاری بلد نبودی
میمردی تو جاش بودی
وقتی من دلم گرفت تو جاش بودی
میمردی میفهمیدی
اونی که دورش زدی دنیاش بودی
میمردی هر شب نجنگی
آخه لامصب تو چرا انقدر سنگی
میمردی تو جاش بودی
دلی که پسش زدی دنیاش بودی