آهنگ احسان دریادل - صورتی

نه میشی لیلی و باور کنی تو جنونمو
نه شیرین میشی بهم بریزی قند خونمو
یه حس عجیبی ام میون این دیوونگیت
هم رفتنی هستی هم میخوای کنارم بودنو
تو یه خونه باشیم و نباشه قهر الکی
یه اتاق باشه با دیوارای ناز صورتی
یه صدای خنده دختر کوچیکم بیاد
واسه یه لحظه هم از جلو چشمام کم نشی
هی برام بخندین و منم فقط نگاه کنم
چشمامو هر روز برای دیدن تو وا کنم
انقده شبیه تو باشه که اشتباهیم
جای اسم دخترم اسم تورو صدا کنم
بیا خونه ببینی من عادت ندارم نبود صداتو
چقدر واسه تو خوندم تو گوشت بگیری بخوابی شبا تو
بیا جلو ببینی میبینی دلم تنگ شده باز برا تو
بازم واسم بخندی و بشینی ببافم دوباره موهاتو
ﺗﻮ ﭘﺮی ازم وﻟﻰ دﻟﻢ ازت ﭼﻪ ﺧﺎﻟﻴﻪ
ﻓﻜﺮﺷﻢ ﺳﺨﺘﻪ ﻧﺒﺎﺷﻰ ﺣﺘﻰ ﺗﻮی ثانیه
ﻧﻤﻴﻔﻬﻤﻢ ﭼﺠﻮری ﺷﺒﻴﻪ زﻣﺴﺘﻮﻧﺎ ﺷﺪی
ﭼﻘﺪه ﺗﻮو دﺳﺘﺎی ﻣﻦ ﺟﺎی دﺳﺘﺎت خالیه
ﺗو ﺧﻴﺎﻟﻢ ﻫﺮﺷﺒﻮ ﻫﺮ روز ﺑﻬﺖ ﺳﺮ ﻣﻴﺰﻧﻢ
ﺟﺰﺗﻮ ﺑﺎ ﺗﻤﻮم آدﻣﺎ ﻣﻦ ﺑﺪ ﺣﺮف میزنم
ﺗﻮ ﺑﺒﺨﺶ اﮔﻪ دارم بجای رﻧﮓ ﺻورﺗﻰ
دﻳﻮارای ﺧﻮﻧﻤﻮﻧﻮ ﻣﻦ ﺳﻴﺎه رﻧﮓ میزنم
بیا خونه ببینی من عادت ندارم نبود صداتو
چقد واسه تو خوندم توو گوشت بگیری بخوابی شبا تو
بیا جلو ببینی میبینی دلم تنگ شده باز برا تو
بازم واسم بخندی و بشینی ببافم دوباره موهاتو
من خودم خواستم بری تا که تو غصه ای نبینی
خودمو کشتم برات هرچیزیو به دل نگیری
نیستی و بینی داره چه بارونی میباره
دلتنگیم زیاد شده دیدن عکس فایده نداره