مو سی تو همینجا حنا بار گذاشتُم
گذشتُم گذشتُم از اون پیر ساحل نشین تا یه روزی خبر سی دل مُو بیاره
قراره، ازینجا که هستی، که وصلش کنُم مُو به دریا
قراره به جای سواری
یه قایق بیارُم دِم خونتون
با گل و روسری اناری
با یک عالمه مرغ دریایی خوش نوای جنوبی
نترس عشق جونی
نترس عشق جونی
یهوی وقت رفتن ببینی
بچا خورده میرن
زنا توی کل و یزله میرن
وُ می پیچه بانگ نی همبونه توی دل که یارُم آوردن
و دریا تماشا میشینه سی لحظه ی، که پا روی دستاش بذاری
و جاشوی خستش توی شرجی
که یک عمر پاروش شکسته
حالا هم گرفته
و می تازه موجی
و می دونه عشقش نترسه
نترس عشق جونی