آهنگ سالار عقیلی - وارش

امروز نه آغاز و نه انجام جهانست
ای بس غمو شادی
که پس پرده نهانست
گر مرد رهی غم مخور از دوری و دیری
دانی که رسیدن
هنر گام زمانست
تو رهرو دیرینه ی سرمنزل عشقی
بنگر که ز خون تو
به هر گام نشانست
آبی که بر آسود زمینش بخورد زود
دریا شود آن رود
که پیوسته روانست
از روی تو دل کندنم آموخت زمانه
این دیده از آن روست
که خونابه فشانست
روزی که بجنبد نفس باد بهاری
بینی که گل و سبزه
کران تا به کرانست
ای کوه تو فریاد من امروز شنیدی
دردیست در این سینه
که همزاد جهانست
خون میچکد از دیده در این کنج صبوری
این صبر که من میکنم
افشردن جانست
تو رهرو دیرینه ی سرمنزل عشقی
بنگر که ز خون تو
به هر گام نشانست
آبی که بر آسود زمینش بخورد زود
دریا شود آن رود
که پیوسته روانست