نگو چشم بگو کهکشونِ سیاه
ببین بُرده پای دلو تا کجا
چشات قله ی عشقو آرامشه
میترسم بیفتم ازین ارتفاع
منو زنده کردی به هر قیمتی
نه میگی جداشیم نه ناراحتی
منه بدقِلق هرچقد بد بشم
همونقدر خوبی تو لعنتی
دل از غم داره میکَنه بعد تو
منظم داره میزنه بعد تو
ببین فرق کرده چقد زندگیش
منه قبل تو با منه بعد تو
تو از قلب کهنه م غبارو گرفتی
تو سنگینیه این هوارو گرفتی
یه آدم چقد عشق
واسم سخته هضمش
تو از چشم من انتظارو گرفتی