متن ترانه گلایه از عزت لک

این گلایه ز تو به کجا ببرم
که شکسته شده همه بال و پرم
بروم من و این برسد به جهان
که به گوش تو هم نرسد خبرم
رخ ماه تو و شب تار دلم
بنشین تو کمی به کنار دلم
بشنو تو فقط همه درد مرا
که خزان شدم و تو بهار دلم
تو امید من و همه باور من
منه مست تو و توِ ساغر من
به تو سجده کنم همه جان و دلم
تو خدای من و دل کافر من
به جهان به خدا نرسد سخنم
که سکوت دلم به دمی شکنم
بشنو تو فقط همه درد دلم
که نشد نفسی ز تو دل بکنم
همه حرف دلم ز کرانه ی غم
همه روح و تنم شده خانه ی غم
تو دلیل امید تو دلیل خوشی
تو دلیل تفس تو بهانه ی غم
غم دوری تو ببرم به کجا؟
که جهان شنود همه درد مرا
نرسی تو به داد شکسته دلم
برسم ز غمت شبی من به خدا