متن ترانه روزای سخت از پرهام

بعضی وقتا لازمه که زمین بخوری
از زندگیت وقتی ظربه میخوری
تازه میفهمی توی خوشیات بودم
تازه میفهمی کیا دورورت میمونن
توقع داری دور وریا آرومت کنن
رنگ عوض میکنن یهو میزارن میرن
نه اون که میخواستت نمیمونه پلوت
فقط یه مشت حرف میشه بغض تو گلوت
یه دنیا حرف یه دنیا درد تو دلم
قدمام سنگینه تا زانو تو گلم
هر چی جلو میرم از آدما سردتر میشم
وقتی درد داری همه سردرد میشن
همه تو سرشون واسم نصیحت دارن
منم حرفام واسه در و دیوارن
فقط دوست دارم یه جوری دور شم از همه
میرم جلو میرم خسته یه تنه
تا که فهمیدن افتادم توی سختیا
دیدم پشتم خالی شده از خیلیا
همینه که پر بغض میشم حالم میگیره