پشت سر من گریه کن
ناخوش تر از حال توام
یک سال نه یک عمر نه
ده قرنه دنبال توام
پشت سر من گریه کن
بغضامو خرجت میکنم
هم باور من گریه کن
باید پریشون تر کنم
بخت شبیخون خوردمو
مهمون خنجر میکنم
پنجاه پشت گردمو
از دودمان موندنم
راهی به جز رفتن نموند
هم باور من گریه کن
بین من و دنیای تو
هفتاد صحرا فاصله س
تو بی منم سر میکنی
من بی تو پرپر میزنم
مصلوب من چیزی بگو
مطلوب من حرفی بزن
جز رنج جون کندم نموند
از سر به داری های من
باید پریشون تر بشم
چیزی بگو لب باز کن
رفتم که خاکستر بشم
ققنوس من پرواز کن