از غربت که میخونی هوای خونه بد میشه
نمی تونی بیایی اما صدات از مرز رد میشه
تو دل تنگی آوازت از اندوه وطن میگی
دلت میخواد برگردی از رویای من میگی
دوری از تو حق ما نیست
تو بخون ایران بجز ویران سرا نیست
کاش نبینم گریه هاتو تو ازم دوری و میبوسم صداتو
بخون تو ای آوازه خون وطن عاشق کشِ توی غربت بمون
ببین دل زاینده رود پره آه و دود
دیگه حالی نموند واسه شعر و سرود
شمالم تا جنوبم درد صدای تو یه تسکینه
شبا نقش جهان تو خواب تو رو تو صحنه میبینه
هنوزم پشت دروازه دمِ آخر کجا بودی
اره اشکاتو پنهون کن از پس اون شیشه ی دودی
تکه های قلب من بود حسرت پنهون توی هر ترانه ات
خودت اونجا دلت اینجا وای از اون دلشوره های عاشقانت
بخون تو ای آوازه خون وطن عاشق کشِ توی غربت بمون
ببین دل زاینده رود پره آه و دود
دیگه حالی نموند واسه شعر و سرود