مشاهده
سایز اصلی کاور
حسین صادقی درخت
ترانه: ایرج جنتی عطایی
موزیک: سیاوش
Hossein Sadeghi Derakht
Lyric: Iraj Janati Ataei
Music: Siavash
توی تنهایی یك دشت بزرگ
كه مثل غربت شب بی انتهاست
یه درخت تن سیاه سربلند
آخرین درخت سبز سرپاست
رو تنش زخمه ولی زخم تبر
نه یه قلب تیر خورده نه یه اسم
شاخه هاش پر از پر پرنده هاست
كندوی پاك دخیل و طلسم
چه پرنده ها كه تو جاده كوچ
مهمون سفره ی سبز اون شدن
چه مسافرا كه زیر چتر اون
به تن خستگیشون تبر زدن
تا یه روز تو اومدی بی خستگی
با یه خورجین قدیمیه قشنگ
با تو نه سبزه نه آینه بود نه آب
یه تبر بود با تو با اهرم سنگ
اون درخت سربلند پرغرور
كه سرش داره به خورشید میرسه منم منم
اون درخت تن سپرده به تبر
كه واسه پرنده ها دلواپسه منم منم
من صدای سبز خاك سربی ام
صدایی كه خنجرش رو بخداست
صدایی كه تو ی بهت شب دشت
نعره ای نیست ولی اوج یك صداست
رقص دست نرمت ای تبر بدست
با هجوم تبر گشنه و سخت
آخرین تصویر تلخ بودنه
توی ذهن سبز آخرین درخت
حالا تو شمارش ثانیه هام
كوبه های بی امونه تبره
تبری كه دشمنه همیشه ی
این درخت محكم و تناوره
من به فكر خستگی های پر پرنده هام
تو بزن تبر بزن
من به فكر غربت مسافرام
آخرین ضربه رو محكمتر بزن
من به فكر خستگی های پر پرنده هام
تو بزن تبر بزن
من به فكر غربت مسافرام
آخرین ضربه رو محكمتر بزن
