آهنگ رضا روزبه - عشق

عشق یه جور درد بی درمونه
یه زخمیه که می مونه
همیشه جاش روی قلبت
ولی هیچکی نمیدونه
عشق از چشمات خوابو میگیره
یه جور جنگ با تقدیره
آدم چشماش که وا میشه
میبینه از همه سیره
عشق یه شهرو دورگرد کرده
یه جادوگر خونسرده
بهش دل میدی می بینی
اون اربابه همه برده
مثل حال بهار می مونه
هم آفتابیه هم بارونه
خودش هم درده هم درمونه
هم آزادیه هم زندونه
یه جورتلخیه که شیرینه
آدم هم شاده هم غمگینه
یه درده که به دل میشینه
آخه خاصیت عشق اینه
عشق مثل کویر و بارونه
یه مردابه یه زندونه
آدم غرقش میشه اما
خودش حتی نمیدونه
عشق یه جور مهمونه ناخوندست
که با قلبت میشه هم دست
ازت دنیاتو میگیره
تو رو میبره به بن بست
مثه حال بهار می مونه
هم آفتابیه هم بارونه
خودش هم درده هم درمونه
هم آزادیه هم زندونه
یه جور تلخیه که شیرینه
آدم هم شاده هم غمگینه
یه درده که به دل میشینه
آخه خاصیت عشق اینه